12 Ocak 2013 Cumartesi

....GELMEYEN MEKTUPLAR....1

                                                    .......'YE
 Ben,  yalnızlığım, senin hayalin ve henüz konuşma yeteneği olmayan nesneler, biz;hepimiz çok iyiyiz.Artık her sabah mutlu uyanıyorum biliyor musun?Çünkü ruhumu özgür bıraktım.Her gece rüyamda seni görüyorum.Bu durumdan öyle memnunum ki...Neredeyse seninle olamadığım için Allah'a şükredeceğim.
   
    Bir yerlerde bir şeyler oluyor,birileri geliyor,güneş doğuyor,radyoda şarkı çalıyor ve ben seni seviyorum.Herhangi bir şeymiş gibi basit ama bir o kadar da olağanüstü.Seni düşünerek uyuyakalmak, sabah uyandığında gözlerimi açıp seni seviyorum demek,olmadığın her saniyeyi, varlığının hayaliyle doldurmak..."Seviyorum" demek kadar kolay değil; öyle olsaydı "seviyorum" der geçerdim.Öyle ya da böyle; bildiğim tek şey sensizlik bana iyi gelmiyor.Olmadığın bir hayatı "yaşamak" değil;düşünmek bile acı veriyor.Hayal ettiklerinin hiç birinin olmayacağını anladığım noktada; kendi içimde hiç bir zaman kaybolmamış o masum çocuğa dönüşüvermiş ve o masum çocuğun sesiyle her gece ağlayarak, tek düşümü, tek hayalimi,yani "seni" gerçek kılması için Allah'a yalvardığım o çaresiz dualarda  ki gibiydi her şey.
      Mutluyum yine de...ama mutluluk kelimesi kadar basit ve dar değil hissettiklerim. mutluluk yaşanan değil, hatırlanandı  çünkü.....

7 Ocak 2013 Pazartesi

GELMEYEN MEKTUPLAR

Canıma... Sen içimde bir umutsun.Sen kalbimde uzun süredir kalan bir pansiyoncu,bir kiracısın. Sen içimde sen olduğunu bilmeden yaşayansın. Zamanı bile unuturum ama,seni asla  Hani gittiğin o gün var ya sanki içimden bir umutlar yığını dört nala koşmaya başladı.Sen benim umudum. Yarınlara inanmama sebebim.Ama gittin...
   Gelen otobüslere bakıyorum durmadan. Ama biliyorum sen onlara uymazsın,bilirim ki gelmezsin.. Gittiğin yerlerde ne kadar mutlusundur kim bilir.Amam o mutluluk yüzündedir,kalbinde değil.Kimse bilmez hep bir yanının eksik kaldığını.Tarifi mümkün olmayan acılarla boğuştuğunu, yüreğinde fırtınalar koptuğunu...
     Ve yine kimse bilmez bu acıların seni mezara beni ise karanlğına koyduğunu.....
   

...TANRI DAİMA TEBDİL-İ KIYAFET GEZER...

                    ....  tanrı daima tebdili kıyafet gezer....

 Sizlere bir kitaptan bahsetmek istiyorum.Tanrı Daima Tebdil-i Kıyafet Gezer. Bir solukta okunabilen ama etkisi öyle çabuk bitmeyen bir kitap.Göz açık kapayıncaya kadar bitiyor kitap, öyle bir dalıyorsunuz ki.....
   Mutlu olmak isteyenler mutlaka okusunlar.Hayatınızda aslında çok gereksiz takıntılarınızın  farkına varmanıza sebep olan bir kitap.Hayatın yükü bazen ağır gelebilir insana.İşte tam o anda bu kitap başucu rehberiniz olmalı.
   Mutluluğun eğer bir sırrı, bir reçetesi var ise kesinlikle ve kesinlikle bu kitap olmalı. Düşünün hayat size bir şeyler vermekten ziyade hep almış, anneniz ölmüş, babanızı hiç tanımamışsınız bile ve de en son sevdiğiniz kadın sizi terketmiş .Ne yapardınız?Tam intiharın eşiğindeyken biri size bir anlaşma teklif ediyor, hayatınıza karşılık bu gizemli  kişinin sizden yapmasını istedikleri. İlk duyduğunuzda anlamlandıramıyorsunuz ama sonra dediklerini yapmaya başlayınca çekilmez hayatınız birden luna park'a dönüşüveriyor.
     Bu kitabı şiddetle tavsiye ediyorum. Mutlaka okumalı ve eşe dosta tavsiye edilmeli.Bir kişisel gelişim kitabı gibi.Ama sıkıcı olmayanlarından. Bir başlayın asla bırakamayacaksınız.
    Şimdiden iyi okumalar diliyorum.....